Veelgestelde vragen

Wanneer er op de echo bij herhaling een lege vruchtzak wordt gezien, betekent dit dat er geen goede zwangerschap is.

Vanaf de bevruchting gaat de bevruchte eicel zich steeds maar delen in meerdere cellen. Wanneer dit klompje cellen zich gaat innestelen in de baarmoederwand, behoren deze cellen zich al te differentiëren (onderscheiden) in cellen die het kindje gaan vormen en cellen die de placenta gaan vormen.

In dit stadium is het bij een lege vruchtzak dus al mis. Dit is in principe dan een aanlegstoornis. Er is dan iets misgegaan toen de samensmelting van de eicel en de zaadcel plaatsvond - en je kan dan echt niet zeggen dat dit aan de eicel of aan de zaadcel ligt. Het is een toeval.

Helaas kan dit je ook meerdere keren overkomen evenals een miskraam waar wel een embryo zichtbaar was. Die zwangerschap kan nog even een zwangerschap lijken omdat bepaalde cellen nog wel het hormoon aanmaken dat zorgt voor een positieve zwangerschapstest.

Toxoplasmose wordt veroorzaakt door een parasiet die kan voorkomen in rauw vlees. Maak je een toxoplasmoseinfectie in de zwangerschap door, dan kan het ongeboren kind lichte tot ernstige afwijkingen krijgen.

De afwijkingen die kunnen voorkomen, zijn onder andere verkalkingen in de hersenen en oogafwijkingen. Je kunt er vroeg in de zwangerschap een miskraam door krijgen of een voortijdige bevalling. Om deze redenen is het zeer belangrijk geen rauw vlees te eten, groenten goed te wassen en niet de kattenbak te verschonen (als het niet anders kan, handschoenen aan te doen).

In de tweede helft van de cyclus, na de eisprong, stijgen hormonen in je bloed om het slijmvlies van de baarmoeder gereed te maken voor een eventuele bevruchting. Een van deze hormonen kan ook veroorzaken dat je pijnlijke borsten krijgt doordat je wat vocht gaat vasthouden. En mogelijk heb je wel eens een beginnende zwangerschap doorgemaakt, maar wordt deze door de natuur voortijdig afgebroken omdat de zwangerschap in aanleg niet goed is. Dit gebeurt dan binnen de periode dat je op je menstruatie wacht. Dit betekent dus niet dat je nu steeds een vroege zwangerschap gehad hebt.

Bij een kortere cyclus ligt de eisprong zoals dat behoort, twee weken voor de te verwachten menstruatie. Dus is de periode dat de pijnlijke borsten weer aan de orde is, weer sneller aangebroken.

Obstipatie tijdens de zwangerschap komt veel voor. De oorzaak hiervan ligt bij een hormoon, het progesteron, dat de spieren verslapt.

De darmwand is o.a. opgebouwd uit spierweefsel. Dit spierweefsel zorgt voor de beweeglijkheid van de darmen. Ten gevolge van deze beweeglijkheid worden de voedselresten naar beneden gestuwd.

Wanneer deze beweeglijkheid minder wordt, dan blijven de voedselresten langer in de dikke darm zitten en wordt er steeds meer vocht aan onttrokken waardoor de ontlasting steeds harder wordt.

Het is dan ook belangrijk veel te drinken, vezelrijk te eten en zeker ook direct naar de toilet gaan wanneer je voelt dat je moet poepen zodat je reflex om te poepen niet wordt uitgesteld.

Indien de eerder genoemde tips niet helpen, kan het soms zinnig zijn om eenmalig een microlax te nemen, dit is een microclysma dat je zelf kunt inbrengen en absoluut niet gevaarlijk is voor de zwangerschap.

Mocht dit niet afddoende zijn dan is het raadzaam om lactulose te gaan gebruiken, dit beïnvloed de zuurgraad van de darmwand en daardoor ook de prikkeling om meer samen te trekken, ook dit kan geen kwaad voor de zwangerschap.

Wanneer er vroeg in de zwangerschap bij een echo een laagzittende placenta wordt vastgesteld, heeft dit nog geen consequenties.

De plaats waar een bevrucht eitje zich innestelt wordt de plaats van de placenta. Op het moment van de innesteling heeft de baarmoeder nog haar normale grootte. In de loop van de zwangerschap wordt de baarmoeder enorm groot. Deze vergroting gebeurt deels door weefselvermeerdering en deels door het uitrekken van de baarmoeder onder invloed van de groeiende inhoud. Met name door deze rek zal dan ook het placenta-weefsel mee omhoog gaan, daar dit vast zit aan de baarmoederwand.

Wanneer een groot deel of de hele placenta voor de baarmoedermond ligt, kan er niet vaginaal gebaard worden en zal er een keizersnee plaatsvinden.

Wanneer je tijdens de zwangerschap gaat reizen naar warme landen, is het belangrijk bepaalde leefregels in acht te nemen.

Drink nooit leidingwater of uit een beekje, hoe verleidelijk dan ook. Zorg dus dat je altijd mineraalwater bij je hebt. Wanneer je in een restaurant water drinkt, vraag dan altijd om een nieuw niet aangebroken fles mineraalwater. Eet geen schepijs. Wat het eten betreft wordt er in de warme landen veel olijfolie gebruikt. Wanneer je dit niet gewend bent, kan je daar op reageren met dunne ontlasting, doe het daarom de eerste dagen rustig aan met de salades etc.

Verder is het zinvol om ORS mee te nemen. Dit zijn zakjes poeder waarin in zouten en koolhydraten zitten. Dit moet opgelost worden in mineraalwater. Bij braken en/of diarrhee is het aan te raden elk kwartier van deze oplossing een slokje te nemen. Op deze manier krijg je dan toch zouten naar binnen, deze zijn heel belangrijk om de darmen weer hun rustige functie terug te geven. De slappe thee en droge beschuit die van oudsher geadviseerd werden is verlaten.

We weten dat juist de zouten heel belangrijk zijn voor een spoedig herstel.

Vliegen tijdens de zwangerschap is absoluut geen probleem. Je bevindt je in een ruimte waarin gezorgd wordt dat de luchtdruk normaal is. De opmerkingen die je regelmatig hoort dat je niet zou mogen vliegen, zijn gebaseerd op het feit dat de vliegtuigmaatschappijen geen aansprakelijkheid willen t.a.v. geboortes is het vliegtuig.

Het is het handigste om bij de desbetreffende maatschappij te informeren welke termijn zij hanteren.

Vooral in het begin van de zwangerschap schrikt men vaak wanneer er bruinige afscheiding komt.

Vaak betekent het helemaal niets en is het in een paar dagen over. Het kan van de baarmoedermond afkomen, deze bloedt vrij gemakkelijk als je zwanger bent. Dit kan je overkomen wanneer je gemeenschap gehad hebt. Aanvankelijk heb je dan wat rossige afscheiding en daarna wordt de afscheiding bruinig. Dit heeft geen betekenis.

Bij een kleine groep vrouwen gebeurt het dat het slijmvlies van de baarmoederwand nog wat doorgaat met het afstoten van slijmvlies. Ook dit heeft geen betekenis. Echter beide situaties zorgen helaas voor onrust en met name in de hele vroege zwangerschap kan niemand meer voor je doen dan luisteren. Bij zes weken is er met de echo ook nog niet voldoende te zien.

Bij bloedverlies in de tweede helft van de zwangerschap moet je altijd heel attent zijn. Ik kan me voorstellen dat er bij slechts een enkele druppel eenmalig geen alarmbellen gaan. Echter als dit zich herhaalt ook al is het maar een enkele druppel, dan is dit voor mij altijd een reden voor een gynaecologisch consult. Er zal dan naar de baarmoedermond gekeken worden. Vaak komt daar het bloedverlies vandaan. De baarmoedermond bloedt vrij snel bij een zwangere.

Vervolgens zal er een echo gemaakt worden om te zien of er geen bloedinkje van de placenta is. Bloedverlies kan ook een aanleiding zijn om weeën te krijgen, dus meld het altijd bij je hulpverlener.

Na de geboorte van de placenta is het heel belangrijk de placenta te controleren om te zien of deze compleet is. Het kan voorkomen dat er in de vliezen nog een bloedvat te zien is en dit kan wijzen op een bijplacenta. Indien dit het geval is moet er nagecuretteerd worden. Wanneer dit niet gebeurd, loop je de kans dat er een nabloeding optreedt.

Wanneer er een klein stukje placenta achterblijft, kan er een ontsteking ontstaan.

In de eerste dagen na de bevalling komt het regelmatig voor dat vrouwen stolsels verliezen. Dit is een normaal verschijnsel. Het bloed dat na de geboorte van de placenta nog via de bloedvaatjes van de baarmoeder, vanuit het wondbed waar de placenta ingenesteld was, de baarmoeder insijpelt, vormt een stolsel. Dit stolsel wordt door de samentrekkingen van de baarmoeder eruit gewerkt. Dit kan soms vuistgroot zijn en heeft geen betekenis.

Witte afscheiding tijdens de zwangerschap is normaal. De kliertjes in de vagina scheiden onder invloed van de zwangerschapshormonen meer slijm af.

Aan het einde van de zwangerschap verandert de samenstelling van dit slijm ook door de hormonen. Wanneer je dit aan het einde van de zwangerschap ruim verliest, zegt dit echter nog niets over het starten van de bevalling. Het hoort er gewoon bij.

De slijmprop is heel taai en kan rood-bruin gekleurd zijn. Deze kom je niet altijd tegen en zegt ook niets over de start van de bevalling.

Geel of groen vruchtwater noemt men in de verloskunde meconiumhoudend vruchtwater. Meconium is de eerste poep van de baby. Dit is ontlasting die al voor de geboorte van het kindje in de darmen zit. Het is afkomstig van onder andere van de darm- en galsappen, het bevat huidschilfers en allerlei andere stofjes uit het vruchtwater.

In principe poept de baby dit er de eerste levensdagen uit. Het gebeurt echter regelmatig dat babies voor de geboorte al in het vruchtwater poepen. Hier kom je pas achter als de vliezen gebroken zijn. Het vruchtwater ziet dan geel, lichtgroen of donkergroen. Voor de verloskundige hulpverlener is dit altijd een signaal om extra attent te zijn. Er wordt dan niet vierentwintig uur gewacht wanneer er nog geen weeën zijn. Er wordt dan eerder gekozen een infuus te geven om goede weeën te hebben.

Het kindje wordt dan ook gedurende de hele bevalling gemonitored met een CTG-apparaat. Men kan dan gedurende de hele bevalling het hartje van de baby controleren. Dit wordt gedaan omdat je van tevoren niet weet waarom er in het vruchtwater gepoept is.

Vaak is het een reflex die op gang gekomen is, soms is het een signaal dat de baby geeft om te laten merken dat hij het in de baarmoeder niet meer optimaal heeft. Maar controleer je tijdens de bevalling de harttonen goed, dan kan de conditie van de baby goed beoordeeld worden. Na de geboorte hebben 5 van de 100 kinderen extra ondersteuning nodig bij de ademhaling door het in ademen van het meconiumhoudend vruchtwater rondom de geboorte. Dit heet ook wel het meconiumaspiratiesyndroom. Soms heeft de baby dan (tijdelijk) zuurstof nodig, een enkele keer antibiotica. Meestal is het probleem dan opgelost.

Er is helaas een klein aantal babies die hierdoor een moeilijke start hebben en flink ziek zijn.

Het is normaal om met name in de laatste weken van de zwangerschap meer pijntjes te voelen dan daarvoor. Er vinden hormoonwisselingen plaats waardoor de baarmoeder meer gaat samentrekken en gevoeliger wordt voor prikkelingen van binnen- en buitenaf. Dat wil zeggen bij bewegingen van het kind en bewegingen van jezelf kan de baarmoeder vaak hard worden.

Het onderste smallere deel van de baarmoeder krijgt meer rek ten gevolge van de schouders of een ander deel van het kindje dat daar ligt. Dit geeft vaak een menstruatieachtige pijn en heeft verder geen betekenis.

Met behulp van temperaturen zou je kunnen zien of en wanneer er een eisprong is. Na dit gemiddeld drie tot zes maanden te controleren krijg je een redelijke indruk of er een eisprong is.

Wanneer men ’s morgens direct na het wakker worden en het liefst iedere dag op dezelfde tijd temperatuurt, dan zie je vlak voor de eisprong een zeer lichte daling van de temperatuur en dan een tot twee dagen lang een temperatuurstijging van ongeveer een halve graad.

Deze methode is niet te gebruiken om te zien wanneer je moet vrijen om zwanger te kunnen worden. Wanneer de temperatuur omhoog gaat is de eisprong namelijk al geweest.

Sexualiteit tijdens de zwangerschap. Tijdens het eerste trimester van de zwangerschap blijken de aanstaande ouders minder te vrijen dan daarvoor. Op zich echt niet vreemd. Zwangeren voelen zich met name in de eerste drie maanden van de zwangerschap vaak erg moe, zijn misselijk of vinden het toch ook een beetje spannend om te vrijen terwijl er klein mensje in wording is. Het is belangrijk om goed naar jezelf te luisteren.

In het tweede trimester voelen de vrouwen zich vaak weer wat beter en zijn niet meer zo moe. De vagina scheidt vaak ook wat meer slijm af waardoor de vagina vochtiger wordt en het vrijen prettiger kan zijn.

In het laatste trimester gaat de groeiende buik vaak een rol spelen en zal het vrijen daardoor anders kunnen worden.

Terug naar jouw specifieke vraag of je glijmiddel mag gebruiken. Dit mag gerust, je kunt ook speeksel gebruiken.

Het is zeker geen vaginisme en of dit nu wel of niet tussen je oren zou zitten, is helemaal niet belangrijk. Jij wilt graag vrijen en als dan een glijmiddel de oplossing is, dan is dit fantastisch.

Nog een tip: wanneer je een beetje perst, dan zal de vagina wat ontspannender zijn en staat deze een beetje open. Kijk eens met de spiegel dan zie je hoe deze spieren werken. Wanneer je namelijk bewust denkt ik moet me ontspannen, dan sluit de spier rond de vagina zich juist.

Bloedverlies na de bevalling.

Na een bevalling is het normaal dat je 4-5 weken blijft vloeien.

De duur kan ook nog afhankelijk zijn of je wel of geen borstvoeding geeft. De bovenste slijmvlieslaag van de baarmoederwand wordt na de bevalling afgestoten. Dit gebeurt samen met vers en/of oud bloed. Dat deel van de baarmoederwand waar de placenta ingenesteld is geweest, is eigenlijk een soort wondbed dat geleidelijk aan sluit. Daarom zie je op een gegeven moment ook de kleur van dit wondvocht veranderen: eerst helderrood, dan donkerder, bruinig en later gelig.

Het is niet vreemd wanneer er tussendoor weer wat helderrood bloedverlies komt. Na een week of zes behoort het vloeien dan over te zijn. Zo niet, controleer dan je temperatuur en beoordeel of dit vloeien stinkt. Is dit het geval, dan is het raadzaam contact op te nemen met je hulpverlener. Het kan een enkele keer gebeuren dat er een vliesrest of een stukje placenta-weefsel achtergebleven is. Dit kan dan gaan ontsteken.

Nu je met de pil begonnen bent, staat het baarmoederslijmvlies onder invloed van hormonen. Met name wanneer je nog vloeit als je begint met de pil, zal het de eerste cycli nog rommelig zijn met het bloedverlies. Dit heeft dan geen consequenties en na een of twee strips zal er weer alleen een onttrekkingsbloeding optreden tijdens de stopweek.

Het principe van de pil is dat de eisprong onderdrukt wordt door de hormonen die in de pil zitten. Ook het baarmoederslijmvlies wordt niet op dezelfde wijze opgebouwd tijdens pilgebruik. Wanneer de stopweek is, kan je gerust vrijen zonder dat je bang hoeft te zijn dat je zwanger wordt.

In jouw geval is het puur toeval dat je nu over tijd geraakt bent. Normaliter wanneer je doorgeslikt had, had je het mogelijk op precies dezelfde manier gedaan. Wanneer je zeker weet dat je nooit de pil vergeten bent, geen diarree gehad hebt, gebraakt hebt of antibiotica gebruikt hebt dan kun je er vanuit gaan dat je niet zwanger bent. Doe anders over een paar weken nog eens een zwangerschaptest.

Na een bevalling is het normaal dat je 4-5 weken blijft vloeien. De duur kan ook nog afhankelijk zijn of je wel of geen borstvoeding geeft. De bovenste slijmvlieslaag van de baarmoederwand wordt na de bevalling afgestoten. Dit gebeurt samen met vers en/of oud bloed. Dat deel van de baarmoederwand waar de placenta ingenesteld is geweest, is eigenlijk een soort wondbed dat geleidelijk aan sluit. Daarom zie je op een gegeven moment ook de kleur van dit wondvocht veranderen: eerst helderrood, dan donkerder, bruinig en later gelig. Het is niet vreemd wanneer er tussendoor weer wat helderrood bloedverlies komt. Na een week of zes behoort het vloeien dan over te zijn.

Jouw verhaal klinkt er naar dat je weer een menstruatie hebt. Noteer in ieder geval de datum en ga er zeker vanuit dat je weer vruchtbaar bent. De eisprong is namelijk twee weken voor de te verwachten menstruatie. Het zou kunnen zijn dat de volgende menstruaties toch weer onregelmatig zijn. Dit is dan tengevolge van de menstruatie.

Een besmetting met rodehond tijdens de zwangerschap kan ernstige afwijkingen bij het ongeboren kindje geven. Het is dan ook zeer raadzaam je vantevoren hierop te laten testen.

Wanneer uit de test blijkt dat je geen antistoffen hebt tegen rodehond, kun je je alsnog laten vaccineren tegen rodehond. Je mag dan beslist de eerste drie maanden niet zwanger worden, anders besmet je het kindje. Wanneer je eenmaal antistoffen hebt tegen deze ziekte, dan zal bij een contact met rodehond direct de hoeveelheid antistoffen stijgen en je wordt dan niet besmet en het ongeboren kindje ook niet.

Toxoplasmose ligt iets anders. Je zou er van uit kunnen gaan dat wanneer je eenmaal hier antistoffen tegen hebt, deze je ook zullen beschermen. De afwijkingen die het ongeboren kindje echter kan krijgen ten gevolge van een besmetting zijn zo ernstig dat je beter elk risico kan uitsluiten. Dus absoluut geen rauw vlees eten, groenten goed wassen, handschoenen aan bij het werken in pot- en tuinaarde en geen kattenbak verschonen of ook hierbij handschoenen aan doen.

Wanneer je tijdens pilgebruik toch zwanger bent geworden, ben je mogelijk toch een keer de pil vergeten. Dit is altijd te achterhalen wanneer je de dagen van de strip goed naloopt. Het kan ook zijn dat je er al eerder achter bent gekomen dat je er een vergeten was en je de desbetreffende pil op een later tijdstip hebt ingenomen maar helaas dan te laat. Als ook dit niet het geval is, dan zou het kunnen zijn dat je een antibiotica–kuur hebt gebruikt. Antibiotica verlaagt de werking van de pil. Deze is dan niet meer betrouwbaar.

De pillen van tegenwoordig zijn zeer licht gedoseerd en kunnen bij een zwangerschap in principe geen kwaad. Zoals je aangeeft ben je nu vijf weken zwanger en ga ik er vanuit dat je direct gestopt bent toen je er achter kwam dat je zwanger was.

Een overgewicht voor en tijdens de zwangerschap is voor de groei van het kind geen probleem, mits je tijdens de zwangerschap wel een gezonde eetgewoonte hebt. Als het je lukt voordat je zwanger wordt nog af te vallen zal dit voor jezelf misschien beter kunnen voelen.

Tijdens een zwangerschap komt men gemiddeld tien tot vijftien kilo aan. Je lichaam moet dit dan ook mee dragen en dit is belastend.

Vrouwen met een overgewicht krijgen tijdens de zwangerschap zeker een suikertest om zwangerschapssuiker uit te sluiten.

Wanneer de glucose in het bloed lange tijd te hoog is, krijgt het kindje ook veel glucose aangeboden en zal dan een zware baby worden.

Na een volledig uitgedragen zwangerschap is er tot ongeveer vier weken bloedverlies na de bevalling. Indien er geen borstvoeding wordt gegeven zal er na ongeveer vier weken weer een eisprong optreden en twee weken daarna zal er dan een menstruatie komen.

Als een zwangerschap veel vroeger eindigt, zal het mogelijk iets anders kunnen liggen. Met name het bloedverlies na de bevalling zal wat korter kunnen zijn. De rest blijft hetzelfde.

Je geeft zelf aan dat het de eerste keer een half jaar heeft geduurd voordat je zwanger werd, geef jezelf ook nu weer ruim de tijd, hoe moeilijk dit ook is. Een ovulatie-test luistert heel nauw qua gebruik. Het blijft een moeilijke vraag of je dit nu moet doen. Mijn advies zou zijn om na een half jaar weer eens naar de gynaecoloog terug te gaan en dit met hem of haar te bespreken.

Dit is echt een reëel probleem.

Je stelt twee verschillende vragen.

Vraag 1 Hoe ziet een placenta aan het einde van een zwangerschap eruit?

De placenta is aan het einde van de zwangerschap niet meer overal even mooi doorbloed. Er vindt een verouderingsproces plaats. Onder de microscoop is dit mooi aan te tonen. Met het blote oog kan men kalkspatten zien en een soort eiwitneerslag, fibrine. Bij de meeste placenta’s zie je dit rond de uitgerekende datum of de periode erna. Met behulp van de echo is dit tijdens de zwangerschap ook vast te stellen, maar wordt er weinig mee gedaan. Bij een groeiachterstand zal er een flow-meting van de navelstreng gedaan worden. Er kan dan gemeten worden of de doorstroming door de navelstreng nog voldoende is. Hoe de doorbloeding van de placenta is, is per zwangerschap verschillend. Slecht doorbloede delen van een placenta zijn geen redenen voor een loslating van de placenta.

Vraag 2 Kan het over het hoofd gezien worden dat een deel van de placenta niet geboren is?

Het mag niet gebeuren dat er niet goed gecontroleerd wordt of de placenta volledig geboren is. Wanneer er een deel van de placenta achterblijft, kan de vrouw in de eerste uren of zelfs dagen er na hevig blijven vloeien met alle gevolgen van dien. Er kan ook een ontsteking optreden omdat er weefsel achterblijft. Het is dan ook een zeer belangrijk punt na de geboorte van de placenta deze goed te controleren en bij twijfel een echo te laten maken. Soms is het noodzakelijk om onder narcose het restant te verwijderen.